Jesse Matas, voorheen één van de frontmannen van de geweldige Canadese formatie The Crooked Brothers, is onverminderd actief nadat de band voorlopig met een sabbatical is gegaan. Hij bracht afgelopen jaar met Tamarack een volstrekt uniek, verfrissend en vooral spannend album uit. Zijn vrij donkere stem doet je een beetje denken aan Smog frontman Bill Callahan. Soms klinkt Jesse klein, sfeervol en ingetogen met sobere percussie en een simpel gitaartje en licht ingekleurd met spaarzame pianonoten zoals in de openings- en titeltrack. Maar hij kan ook rocken als Neil Young en Crazy Horse zoals in “Walking Human” of “Rock and Sand” met geweldige epische gitaarsolo’s. En net als Jay Farrar en Son Volt kan hij heel intens. Zo zijn er heerlijke kalmerende songs bijvoorbeeld “Before, We” waarop Matas een lesje mindfulness geeft en leert dat het leven in het nu en genieten van wat je hebt, toch het meest belangrijk is. In de zwoele zomersong Peace River Song dat prachtig wordt omlijst door een kabbelende banjo en mondharmonicaatje. Is dat dan ook de boodschap.
PERS-RECENTIE
“This is a very, very, very good album”
– Richard Harris
“The songs on this album by Jesse Matas are timeless and forever.”
– Hugo Vogel, AltCountry.nl
“Stunning debut channeling timeless musical touchstones and much more. 9/10.”
– Keith Hargreaves, Americana UK
“You can tell he’s a poet” – Frank Hennessey, Radio BBC Wales
Samenstelling: Een optreden samen met Woolf
